Uit van alle angst ontdaan

-

een dood schommelt aan zijn vleugelpennen
aan de schors, in het schommelen
schampen zijn eeltzolen celwanden

nu en dan slingert hij zich loom
naar een andere schorsrand en schommelt

wanneer langs de wervels
hij zich zakken laat, grijpt hij
waar mogelijk met zijn donzen stijve vleugels 

valt hij, eenmaal aan het staartbeen hangend
kan hij niet anders dan zich laten vallen 

veert hij van de grond door alle ineenkrimpende vliezen terug in de schors

-

hij draait zich om bij de deur
de kinderen lopen de zee in
de naaldbomen besluiten te blijven

de naaldbomen besluiten te blijven, ze blijven
de kinderen lopen verder de zee in

hij draait zich om bij de deur
zo ontstaat zus of zo afwachten
de naaldbomen blijven, ze zijn besloten

de kinderen lopen verder de zee in
ze wankelen en lopen nog verder de zee in

hij draait zich om bij de deur
de wolken zien wat er te zien is
of ze het zich herinneren

de kinderen wankelen, ze drijven

voor ze onder water kunnen verdwijnen
altijd drijven er wolken voorbij

daar kun je op wachten 

de naaldbomen blijven bij hun besluit om te blijven
hij draait zich om bij de deur

muziek!

overal vondelingen, restwarmte van nestwarmte.

lampionnen smeulen boven volle glazen, schotels
uit voorraadschuren kringelt rook. iemand roept om wind
wind, heldere wind. vossen vluchten door het koren.
iemand roept om water. een vlam schiet uit de biezen.
iemand roept

iemand kiest muziek
en die al uitgewist, laten zich boven de vergeetput
op de dansvloer van lamsleer fêteren: dans dames en heren
hef het glas, drink, dans, wees dans en drank met heel je wezen,

muziek!

-

wat ik toen deed had u net zo gedaan was u mij geweest in die situaties
waarin a wat ik was by the way be treur ik in ver tra nen aan ta fel lles juist iet
s and leem te was ik za len hier en daar een graf vol le ven nen in hei de ers lag i
k was gew tus sen den nen take it or leave it ik her in ner me nog als oon mijze
lf niet daa die schuif be we ging en be gra ven oor logs ver ha len ik r durf ik gri
f mijn hand v maak van jou zand man jut hout ke rels on be wo gen op oor in h
et vuur da dracht ik nam de schul den vrij e uit voer der waar oh boy ar sta ik v
ozeedegewetenlozehogezeetuimeltoveronshoofdoveronsverhoogdhoogsteigenland
oor in ik w on schul dig ge voel blijkt zelf on uit wis baar te  be schui men as als
was ik u ga de te slaan we nend te grim la chen gie ren vre ten uw doen laten o
f laten gebeuren wat u mij deed zou u me dat u exact zo op laten leggen

Voor de vragen aan de crisismanager zie hier.

recensies vindt u hier