Zowel het een (mijn losmaking) als het ander (uw onbevangenheid) is niet vol te houden. Op grond van wat ik tot nu toe las, laat ik heel wat lectuur voortaan links liggen. U als lezer bent daarmee overgeleverd aan wat mij treft. Daarbij ontkomt een lezer van een anoniem citaat niet aan de drang dat citaat thuis te brengen. Die overkomt mij ten minste, als ik van een zekere essayist de poëzie-essays lees, waarin geen namen vallen en die hij derhalve onder de titel s.s.t.t. in een literair tijdschrift publiceert. U ziet, de vorm van mijn lezersdagboek is al een citaat.

terug naar dagtekst