Over Vrede is eten met muziek

Arie van den Berg: '(..) Groenewegens keuze intrigeert (..) Wat je van een goede bloemlezing verwacht, gebeurt hier. Het brede scala van het onderwerp en de intelligente, ruim driehonderd pagina's tellende selctie voeren de lezer op een literaire ontdekkingsreis. Eindelijk weer eens een zinvolle anthologie.'' In: NRC/Handelsblad 16-12-2005.

Erik de Smedt noteert: 'In een tijd van 'overkill' met nog nauwelijks waargenomen oorlogsbeelden, zorgt licht ontregelde, bedrieglijk eenvoudige of hermetische taal voor een mentaal ontwaken  (...) Niet de sentimenteelste gedichten (...) blijken de sterkste oorlogspoëzie. Wel de anekdotische, verhalende, wat langademerige gedichten, alsof de lengte van het spreken ingaat tegen het afbrekende van de oorlog (...) De rijke verzameling kreeg een sobere maar aansprekende vormgeving en bevat een secure bronvermelding.' In: De leeswolf, 6/2005.

Joop Leibbrand schrijft op Meander o.a.: 'Hoewel Groenewegen het vermogen van de lezer om zich al bladerend en lezend het door hem gewenste beeld van de aangebrachte systematiek te vormen vermoedelijk overschat, neemt dat niet weg dat hij met de samenstelling van deze bundel een indrukwekkende prestatie heeft geleverd. Hij ontsluit door zijn hoogst originele keuzes zelfs voor de meest fervente poëzielezer een ware schatkamer. Dankzij de voorbeeldige bronvermelding kan deze vervolgens ook nog zijn eigen spoor trekken.'

Nico de Boer schrijft o.a.: ‘Onze poëzie wordt nogal eens navelstaarderij verweten, maar in de nu verschenen bloemlezing over oorlog en vrede is daar weinig van te merken. Veel dichters schuwen het engagement niet, zonder opdringerig of (al te) moralistisch te worden. (...) Dichter Hans Groenewegen heeft (...) een schat aan poëzie opgegraven. In dit boek zijn vrijwel alle Nederlandse èn Vlaamse dichters van enige naam en faamvertegenwoordigd. Al was het correcter geweest om van Nederlandstalige in plaats van Nederlandse poëzie te spreken. De bloemlezer heeft een goede neus voor kwaliteit, al lijkt zijn keuze soms wat vergezocht.’  in: Leeuwarder Courant 6/5/2002, Gooi en Eemlander 7/5/2005.

T. van Deel signaleert voor de bibliotheekdienst Biblion: 'Hans Groenewegen heeft met deze bloemlezing een overweldigende prestatie geleverd (...) Dit is een bloemlezing die door zijn zorgvuldige en overdachte samenstelling de gedichten in een onderling gesprek brengt en de lezers stimuleert om met behulp van stem en tegenstem het verschijnsel oorlog in de breedste zin van het woord tot zich door te laten dringen.'
 

Geschreven over van alle angst ontdaan.
Geschreven over Het handschrift van Lucebert.

Geschreven over zuurstofschuld.

Geschreven over Revolver, dossier Karel van de Woestijne.

Geschreven over overvloed.

Geschreven over en gingen uit sterven.

Geschreven over lichaamswater.

Geschreven over grondzee.

Geschreven over schuimen langs de vloedlijn.

Geschreven over die zo rijk zijn aan zichzelf.

Geschreven over door geen poëzie meer uitgewist.

Geschreven over licht is de wind der duisternis.

Geschreven over en gene schitterde op de rede.

Alle kritieken samen

naar de beginpagina