|
|
laatste brief van o. mandelstam aan r. alberti
leg mijn stem als ik sterf op het strand, alstublieft,
op het strand van de kaspische zee, leg hem bij zee
alstublieft, want mijn adem is altijd beklemd;
leg mijn stem in het schuim als de andere schelpen
die er neer zijn gelegd door de branding.
wie er schooit,
en zij kijkt waar een windvlaag de schuimrand verwaait,
en hem ziet, alstublieft, raap hem op, houd hem ver
van de druisende zee aan uw oor zodat u
naar de ruisende hartslag luisteren kunt
van het weekdier dat de stem ooit bewoonde
of
gooi hem in zee, ja, alstublieft, neem mijn stemmen en gooi
ze zo ver als u kunt in de kaspische zee
en dan spoelen ze, spoelen ze, spoelt er ooit wel een aan