|
|
lezer knoopt citaat aan:
17 augustus 2006
Maar waar we heen gaan weten we niet. Misschien kunnen we de ziekten
overleven en de selecties ontgaan, misschien ook het werk en de honger die ons
verteren volhouden; en dan? Hier, voor het ogenblik ver van vloeken en slagen,
kunnen we tot onszelf komen en nadenken, en dan wordt het ons duidelijk dat wij
niet zullen terugkeren. Wij zijn hier heen gereisd, in de verzegelde wagons; wij
hebben onze vrouwen en kinderen weg zien gaan; wij zijn tot slaven gemaakt en
honderd keer woordeloos naar en van het werk gemarcheerd, gestorven in onze ziel
nog voor de anonieme dood. Wij komen niet terug. Niemand mag hier vandaan,
niemand die mét het in zijn vlees gekerfde teken de wereld de kwade tijding zou
kunnen brengen van wat in Auschwitz de mens van de mens heeft durven maken.
|
|