Eva Gerlach

Eva Gerlach  hanteerde in haar eerste drie bundels een vaste vorm voor haar gedichten.  In het tweede deel van Domicilie laat zij die achtregelige vorm voor het eerst los. Groenewegen laat in zijn essay ‘Verwijdering door verwoording’ zien dat deze ontwikkeling in het oeuvre van Gerlach samenhangt met een belangrijke thematiek: ‘Ze ging op zoek naar vormen waarin uit de schikking van de woorden zelf, de bewegingen van herinneren en vergeten ontstaan.’ Het essay besteedt aandacht aan alle bundels tot en met Solstitium en is opgenomen in Schuimen langs de vloedlijn.

terug naar schuimen langs de vloedlijn