Gerrit Kouwenaar

‘Gerrit Kouwenaar heeft in een aantal van zijn jongste gedichten een schoonheid gevonden die mij doet huiveren. Hij heeft die gedichten voorzichtig ontwikkeld uit het gebied dat de bestaansgrond is van poëzie.’ Zo begint Hans Groenewegen zijn essay ‘Berichten uit de spiegel. Over Gerrit Kouwenaar’. Die geraaktheid is voor hem ‘voldoende aanleiding om het werk van Gerrit Kouwenaar in zijn geheel te beschouwen, op zoek naar lijnen en breukvlakken.’ De ontwikkeling in Kouwenaars mensbeeld en zijn speciale verhouding tot het werk van Lucebert krijgen speciale aandacht in dit speciaal voor Schuimen langs de vloedlijn geschreven essay.

terug naar schuimen langs de vloedlijn