zo flink. zee en de horizon begint pas
voorbij de einder. blijf maar een staande
als je in de slaande regen bij zonsondergang
in die deining voor moet. alleen
in het grote schip is ze zo flink niet meer. het heet
water waarop de voeten steunen moeten
geeft mee in de kruik, de kruik in de rug
koelt in de loop van de nacht helemaal af.
als ze teruggespoeld strandt, trekt de branding
haar lakens behaaglijk over haar heen naar het eerste licht.