|
|
Inleiding dagteksten
'We weten dat het zijn droom was op het hoogtepunt van zijn werk achter een onoverzienbare lawine van citaten te verdwijnen.'
Op deze plaats vindt u een
van mijn mogelijke dagboeken van een lezer. Ik citeer
dagelijks zonder eigen verbindende of verklarende tekst uit wat ik de dag daarvoor las: essays, romans, gedichten, kranten en
wat er zoal meer voor ons aller oog geschreven is. Omdat wat ik lees me verwijst naar
wat ik eerder las, zoals het me, net als mijn leven, verwijst naar wat ik nog
lezen zal, dient u ‘dag’ ruim op te vatten, als levensdagen. Ik citeer uit wat
me treft, wat me voor vragen stelt, in problemen brengt, wat uitwegen probeert,
verbanden ontwerpt – benieuwd naar de orde van het wortelstelsel dat mij op deze pagina
voor ogen komt.
Treft mij een
reactie van een lezer van deze site, zal ik die
citeren. Net als de andere citaten, zal ik die reactie
anonimiseren. Namen
schermen teksten af met verwachtingen, voorgevormde waardering, overgeleverde autoriteit
of reflexmatige afwijzing.
Mijzelf
probeer ik op deze plaats teksten overschrijvend uit mijn ingeslepen waarderingenhiërarchie
los te maken – u, lezer, kunt
onbevangen lezen:
Dagteksten
30
november 2006
Einde van rechtswege betekent dat het arbeidscontract op een overeengekomen
datum eindigt, ook zonder opzegging of aankondiging (art 7:667 BW). Doorgaans
wordt het aangeraden het einde van de arbeidsrelatie toch aan te kondigen, zodat
misverstanden worden voorkomen. Hoe een werkgever dit doet, is aan hem. Het
nadeel van lang van tevoren aankondigen is mogelijk een negatieve werkhouding
van de medewerker tot de beëindiging van de dienstbetrekking. Het voordeel
hiervan is dat de medewerker niet wordt 'overvallen' en hij vast naar ander werk
kan uitkijken.
29
november 2006
Elke seconde wordt de aarde getroffen door twee kilo zonlicht.
28
november 2006
Luchthappend aan een parachute van pijn
komen zij zwijgend uit de hemel vallen.
27
november 2006
Hij wist, met de ervaring van een scherpzinnige oude dialecticus,
dat de tegenstander in een discussie met diens eigen combinaties bestreden moest
worden. De zwakheden in de gedachtegang van de tegenstander en zijn intieme
zwakheden zo verwoorden dat de zwakkeling meent naar zichzelf te luisteren: dat
was de eerste stelregel van elke dialectiek!
26
november 2006
L
leed zijn leven lang onder de gevolgen van een erfzonde die alleen op hem drukte
en die alleen de schuldige zelf had opgemerkt: de zonde alles te hebben begrepen
en gezien nog voordat hij het had beleefd.
25
november 2006
Du lebst nicht in dieser Zeit, sagte sie erbittert, ich kann nicht mit jemand
leben und reden, der sich bloß in diese Zeit verirrt hat und nicht in ihr lebt.
24
november 2006
Zo’n 20 jaar
geleden begon O met schilderen onder begeleiding van diverse
leraren. Zij is een ‘’gevoelsschilder’’ en ziet het liefst dat zij kan bijdragen
aan een positief gevoel. De laatste jaren probeert zij in het schilderen haar
emoties de vrije loop te laten en zich niet te laten beteugelen door mogeijk
aangeleerde technieken. Haar manier van schilderen is reëel abstract, abstract
waarbij de werkelijkheid niet wordt ontzien.
23
november 2006
Wat is cultuur? Het oefenen van aandacht.
22
november 2006
www.wijvertrouwenstemcomputersniet.nl
21
november 2006
Toch was het hebben van grammaticaal houvast voor hem geen voorwaarde om van
taal te kunnen genieten. Integendeel soms. De woorden die ik hem met de
overtuigendste gloed heb horen voordragen vielen buiten iedere bestaande
grammatica.
20
november 2006
de opgeblazen
brug aan het einde
ben je zelf, scherf van de scherven
die je was en in je eigen afgrond
gloei je wat na als as
19
november 2006
Ik wil mij baden en gaan eten
en een boek lezen
dat ik prachtig vond toen ik het las
en waarvan ik stukken vergeten ben.
Een boek
waarvan elke zin
tenminste letterlijke betekenis heeft
en die vergeten kan worden
en onbedorven teruggevonden.
18
november 2006
Bij het bestuderen van literatuur uit de Koude Oorlogstijd, geschreven door
emigranten, is me meer dan eens opgevallen dat iemands mentaliteit kennelijk
verandert met zijn overgang van de ene taal naar de andere. Niet het verschil
tussen het Westen en het Oostblok leek bepalend voor deze periode, ook niet het
verschil in iemands nationale afkomst maar het verschil tussen Russisch en
Engels. Alsof de oorlog van toen minder een conflict was van mensen tegen mensen,
van concurrerende blokken of systemen (krantejargon uit de oude doos) dan een
strijd tussen twee talen die elkaar via mensen, blokken, systemen uit alle macht
dwarszaten.
17
november 2006
Deze bestaat voor een groot deel uit citaten van de patres, welke aan de
rand of tussen de regels zijn geschreven. Opvallende bijzonderheid: de citaten
worden veel anoniem doorgeven. Deze anonimiteit - het citaat moge afkomstig zijn
van een X of een Y - hangt ten nauwste samen met het
gezag van deze commentaren: hier hebt ge de gangbare, wijd en zijd aanvaarde
kerkelijke uitlegging voor U!
16
november 2006
De status van het romantische lied is van nature onzeker: niet-actueel
zonder onderdrukt te zijn, marginaal zonder excentriek te zijn. Ondanks het
intimistische en brave voorkomen van deze muziekvorm, kun je haar daarom zonder
aarzelen rekenen tot de extreme kunsten: het personage dat zich erin uitdrukt is
een singulier, misplaatst, afwijkend, waanzinnig subject, zou je kunnen zeggen,
ware het niet dat het in extremis nog elegant genoeg is om het roemrijke masker
van de waanzin af te wijzen.
15
november 2006
De doden lieten het aan de overlevende over mij aan te kijken; in de blik
van het jongetje zie ik dat ze dood zijn.
14
november 2006
Ik weet niet wat ik hiervan
moet zeggen. Alleen dat Z een goed mens is.
13
november 2006
(Vergeet niet hoe tolerant mensen ooit zijn geweest voor zonderling gedrag.)
12
november 2006
Hoe was het, hoe is het gegaan?
Wat gebeurde er toen en toen, en waarom deed je dat?
Hoe ìs het trouwens? Hoe is het hier?
11
november 2006
Heut nacht gehn die Akazien auf.
Es schmerzt, am Fenster dazustehn;
Es schmerzt der Durst, der scharf befällt
die Trunknen schmerzt ihr Rausch, das Geld,
es schmerzt zu ruhn, es schmerzt zu gehen.
10
november 2006
Hij liep op één been
zonder te weten waar hij het
andere neer moest zetten. Bij de hoek van de straat
veegde de wind het stof weg en zijn gulzige mond
verslond het hele heelal.
9
november 2006
Congratulations, again! Now let's go find a spine for the Dems to do the job
we've sent them there to do.
8
november 2006
Waarom denk ik, van alle gebeurtenissen waarbij ik betrokken was,
het vaakst aan die ene waarin ik geen enkele
rol
speelde?
7
november 2006
Toen H dood was (september 2001) heb ik een hele
reeks dagboeken vernietigd. Nu blijk ik een schrift uit 1997/1998 over het hoofd
te hebben gezien. Dus dat komt tevoorschijn en ik denk: zou dat een bedoeling
hebben? Ik zet me aan het lezen. Van hetzelfde laken een pak. Dezelfde
liefhebberijen. Dezelfde klachten (en terecht!). Dezelfde bezwaren tegen het
leven en dezelfde inertie. Niets nieuws onder de zon. Ik moet zeggen: dat is een
geweldige troost.
6
november 2006
... hoe onthutsend oude krantenberichten kunnen zijn.
Mensen spreken met de stem van nu en die stem zegt, zij het zelden met zoveel
woorden: er is verdriet geweest, er is woede geweest, maar het gebeurde allemaal
lang geleden en hoe erg het ook was, het leven ging door. Mensen vertellen de
dingen die ze zich kunnen herinneren of die ze zich willen herinneren, dingen
die hun al honderd keer door het hoofd zijn gegaan en daardoor hebben deze
dingen - nogmaals: hoe erg het ook was - een zekere glans gekregen, dat
gepolijste dat ook de steel van een zeis kreeg die al honderd keer door een man
in zijn hand was genomen.
Kranten daarentegen spreken met de stem van toen en deze stem zegt: dit gebeurde
gisteren.
5
november 2006
Daar, op een
leeg podium, achter een tafeltje, werd hij zelf de-stem-die-alle-stemmen-omvat,
terwijl in het duister weer ander onbekende wezens in de ‘Woeste Horde’ uit de
legende veranderden. ‘Stel u voor dat de Woeste Horde plaatsneemt in een zaal,
opgesloten door degene die haar opriep en erheen bracht, gedwongen daar in de
doodse stilte te blijven zitten, en vervolgens onophoudelijk herinnerd aan haar
ware aard.’ Door die stem heen klonk een trilling die de hele zaal deed sidderen:
‘stoelen en mensen leken het onder die siddering te begeven, en het zou me niet
verbaasd hebben
wanneer de stoelen waren dichtgeklapt.’ ... daar weerklonk de
stem die de feiten tot leven riep, precies zoals de feiten zijn stem tot leven
riepen. En als de oorlog was afgelopen, zou dat doorgaan: hij voegde steeds weer
nieuwe taferelen aan die almaar uitdijende tekst toe, die samen met de oorlog in
omvang was toegenomen en ten slotte zodanig was uitgedijd, dat de omvang ervan
voor geen enkel theater meer bruikbaar was, maar uiteindelijk wel als enige
geschikt, wel als enige passend was voor de stem-die-alle-stemmen-insluit, voor
zijn gave als sjamaan, die het hem mogelijk had gemaakt alle mogelijke
gevangenen, van krantenverkopers tot officiële blaaskaken van X
tot de oude Y, van vaderlandslievende huisvrouwen tot
ceremoniemeesters aan het hof, van kooplui en dichters tot de twee keizers, in
het web van het woord op te sluiten
4
november 2006
laat ons
voor uw laatste adem het licht
uit de klanken karnen, tot ze volledig ingeklonken zijn
3
november 2006
Ik baan
mij een weg door deze wirwar van plekken, omhoog, omlaag en weer omhoog, met of
zonder steun van houten of ijzeren trapleuningen weer omlaag, weer omhoog,
steeds gedreven door de stiekeme verwachting dat ík wel aan het lot ontsnappen
zal, maar tegelijkertijd aangevreten door een stiekeme paniek: hoe kom je erbij
dat jíj niet in de
val zal lopen, waarom zou jíj niet als ieder ander ingesloten raken?
2
november 2006
Men zou trouwens de taal beter verticaal kunnen noteren, de woorden lopen
immers niet regelrecht achter elkaar, van links naar rechts, maar leggen zich
over elkaar heen: elk volgend woord bedekt het vorige, duwt het naar beneden.
1
november 2006
Toch
hebben deze woorden, die waarschijnlijk voordien door niemand op deze wijze zijn
gezegd, het geluk gehad elkaar niet kwijt te raken, ze hadden iemand die ze bij
elkaar bracht, wie weet of de wereld niet een beetje beter zou zijn als wij
wisten hoe we een stuk of wat woorden die hier los ronddolen moesten groeperen
...
Klik
hier voor de dagteksten van oktober 2006
Klik
hier voor de dagteksten van september 2006.
Klik
hier voor de dagteksten van augustus 2006.
En zoals dat nu eenmaal gaat,
laat A in de op ettelijke punten al bedenkelijke overschrijving van B uit C, op
zijn beurt ook weer het een en ander weg en plakt hij niet bij elkaar horende
stukjes aan elkaar. Citeren hoort in het strafregister.