9 december 2006
Wegens naderende verhuizing (boeken worden in dozen geladen en pas over negen dagen daar weer uit verlost) tijdelijk geen dagteksten.

8 december 2006
Er bestaat een poëzie die ‘hermetisch’ wordt genoemd. Voor mij is dat een wat krachteloze term, of kamp ik met jeugdsentiment? De misschien wel meest hartverscheurende stem in de popmuziek, van SKO, werd met die term kaltgestellt. Ook was ik gegrepen door elpees van IN, met name uit de tijd dat ze met Q samenwerkte, en las in vakbladen steevast terug dat die muziek statisch, saai en dus hermetisch was. Wat men bedoelde, begreep ik niet. I ‘schiep een eigen wereld’, luidde het verwijt. Dat bleek elitair te zijn, terwijl ik zo naïef was te denken dat míjn wereld werd geschapen.

7 december 2006
Hij lacht met de kiespijn van het boerenland, het is regelrechte humor van de galg.

6 december 2006
Een donkere nacht, angst voor de golven en een draaikolk dreigt –
die licht beladen langs de kust gaan, weten zij wat wij ervaren?

5 december 2006
De krankzinnige is niet de mens die zijn verstand kwijt is. De krankzinnige is de mens die alles kwijt is, behalve zijn verstand. Zijn geest beweegt zich binnen een volkomen maar enge cirkel. Een kleine cirkel is precies zo oneindig als een grote; maar al is hij precies even oneindig, hij is niet zo groot.

4 december 2006
Wij staan met lege handen.

3 december 2006
Naarmate onze eigen activiteit buitenspel wordt gezet, ervaren we de daaruit voortkomende richtingloosheid als beangstigend. Zonder enig gevoel van oriëntatie vrezen we de weg te verliezen. De smaak die we tot dusver in de dingen vonden gaf ons immers houvast en steun. We wisten waar we aan toe waren. Het gevaar is nu, dat we opnieuw op zoek gaan naar steunpunten in onze eigen ervaring.

2 december 2006
Buitenpersoonlijk idealisme is dichtgespateld en heeft in poëzie een andere, tot het menselijk tekort te herleiden ideologie gekregen. Illusie werd desillusie, hoop werd apolitieke, ik zou bijna zeggen regressieve berusting. Wordt er nog immer geopteerd voor de troost van de vorm, zoals J het noemde, uit ‘angst dat de wereld uit elkaar dondert, onsamenhangend, chaotisch wordt’? Poëzie vult dan de leemte uit het wegvallen van religie. Haar functie is zingeving in begrijpelijke taal, rituele formules die mensen binden. Een in wezen modernistisch, wat mij betreft inmiddels kitsch geworden idee dat streeft naar stabiele en esthetische waarden. Berust de weerstand tegen andere poëzie op J’s angst, komt hij voort uit bedreiging van het zingevingsconcept?

1 december 2006
Es giebt so bange Zeiten,
Es giebt so trüben Muth,
Wo alles sich von weiten
Gespenstisch zeigen thut.

Es schleichen wilden Schrecken
So ängstlich leise her,
Und tiefe Nächte decken
Die Seele zentnerschwer.

Terug naar actuele dagteksten
Klik hier voor de dagteksten van november 2006
Klik hier voor de dagteksten van oktober 2006
Klik hier voor de dagteksten van september 2006.
Klik hier voor de dagteksten van augustus 2006.

En zoals dat nu eenmaal gaat, laat A in de op ettelijke punten al bedenkelijke overschrijving van B uit C, op zijn beurt ook weer het een en ander weg en plakt hij niet bij elkaar horende stukjes aan elkaar. Citeren hoort in het strafregister.