|
|
herinner je zegt men met nadruk, maar
er is geen herinnering dan deze:
ik loop over een weg waarover ik
mij weg zie lopen, uit zicht, uit zichzelf
wil men zich meer te binnen brengen, keert
jas, broek pet, toont het ruitmotief, blanket
zijn blanke huid - zo mager breekt men licht.
sierlijk loopt men naar het raam waardoor men
op zijn tenen op de zware bal staand
mij zo goed als stil zie zitten