Een kleine vier jaar koos ik een citaat uit mijn lectuur van die dag. Zo kreeg deze website de trekken van een lezerszelfportret. Het vervolg is meer incidenteel.
'We weten dat het zijn droom was op het hoogtepunt van zijn werk achter een onoverzienbare lawine van citaten te verdwijnen.'
Op deze plaats vindt u een
van mijn mogelijke dagboeken van een lezer. Ik citeer
dagelijks zonder eigen verbindende of verklarende tekst uit wat ik de dag daarvoor las: essays, romans, gedichten, kranten en
wat er zoal meer voor ons aller oog geschreven is. Omdat wat ik lees me verwijst naar
wat ik eerder las, zoals het me, net als mijn leven, verwijst naar wat ik nog
lezen zal, dient u ‘dag’ ruim op te vatten, als levensdagen. Ik citeer uit wat
me treft, wat me voor vragen stelt, in problemen brengt, wat uitwegen probeert,
verbanden ontwerpt – benieuwd naar de orde van het wortelstelsel dat mij op deze pagina
voor ogen komt.
Treft mij een
reactie van een lezer van deze site, zal ik die
citeren. Net als de andere citaten, zal ik die reactie
anonimiseren. Namen
schermen teksten af met verwachtingen, voorgevormde waardering, overgeleverde autoriteit
of reflexmatige afwijzing.
Mijzelf
probeer ik op deze plaats teksten overschrijvend uit mijn ingeslepen waarderingenhiërarchie
los te maken – u, lezer, kunt
onbevangen lezen:
winter 2013 -f
Wat ik nieuw wilde schrijven
vervloeit met opnieuw schrijven van wat al geschreven is
winter 2013 - e
liefheeft tegelijk de opheffing betekent van gebondenheid aan tijd en
plaats: alsof men blijven kan waar men altijd al had willen zijn.
winter 2013 - d
Met mij
is niemand – geen ander is mij
Ongelijk maar niemand is in mij,
winter 2012 - c
Once the facts are observed one has nothing unless one sees the
poetry of it all.
winter 2012 - b
De titels
moeten een supplementaire bescherming bieden, waardoor elke poging verijdeld
wordt om de poëzie te reduceren tot een zinloos spel.
winter 2012 - a
Men heeft
al te vaak de gewoonte om, door een spel van het denken, het vreemde terug te
voeren op het vertrouwde. Ik span me in om het vertrouwde terug te brengen naar
het vreemde.
herfst 2012 - j
Want leg 's avonds een onschuldig woord / als een wicht in zijn wieg te slapen,
/ 's morgens stoot je tussen de lauwe lakens / op een koude, splinternieuwe
handgranaat.
herfst 2012 - i
Spiegels
rijpen. Wees niet als een spiegel.
herfst 2012 - h
Men
spreekt voortdurend en is er van woorden sprake? (..) De huurling scharrelt naar
een woord.
herfst 2012 - g
Hoezeer
deze gedichten controle nastreven, ze laten gewild of ongewild steeds een
opening voor wie niet veilig kan of wil lezen.
herfst 2012 - f
Ach, mevrouw, een moederbeer kan haar
doodgeboren jong zoveel likken als ze wil, als het lieve leven er niet in zit,
dan likt geen beer er dat in. Zo is het met poëzie ook: men kan snoeien en
snijden en vijlen wat men wil, als een vers niet deugt, dan helpt alle getroetel
niet.
herfst 2012 - e
Hecht u veel waarde aan de formele eisen
van de poëzie? De grootste stoffel weet wat rijmen zijn, maar alle rijmers
zijn geen dichters en alle dichters geen rijmers <...> indien ik dicht dan is
het, omdat ik daarop vertrouw, niets, maar absoluut niets te zeggen te hebben.
herfst 2012-d
Alles,
was wir sehen, könnte auch anders sein.
herfst 2012 - c
Overigens
is het opmerkelijk hoe vaak men zich in deze periode genoodzaakt voelde zich van
de nationaal-socialistische erfenis te distantiëren: niet omdat men deze en
bloc verwierp, maar juist omdat men er zoveel van overnam.
herfst 2012 - b
Wovon man nicht sprechen kann, darüber muß
man schweigen.
herfst 2012 - a
Kortom,
ik geloof: Alles waar heden ten dage veel mensen over bazelen, heb ik in mijn
boek vastgelegd door erover te zwijgen.
zomer 2012 - d
2. Wees
nooit gehaast. Kijk, kijk nog eens, en misschien: kijk nog eens een keertje.
zomer 2012 - c
Waar de
waarheid wordt gekend zijn de kooplui verdwenen, de waarheid verdraagt geen
handelsgeest.
zomer 2012 - b
Ik herlees José Saramago: De stad der
zienden: ''In een niet nader aangeduid land worden verkiezingen gehouden.
Wanneer aan het eind van de dag de stemmen worden geteld, blijkt dat zeventig
procent van de kiezers in de hoofdstad blanco heeft gestemd. De verkiezingen
worden over gedaan. Dit keer stemt ruim tachtig procent blanco (..) Saramago's
antwoord op de vraag die in de hedendaagse democratie steeds luider klinkt: wie
heeft de macht? Heeft de kiezer nog iets in te brengen?''
zomer 2012 - a
Ik vond niets terug, behalve mijn pen.
lente 2012 - h
Net jij,
Net als jij,
Net als jij die me leest
Zoals ik het niet kan,
lente 2012 - g
Ik heb al zoveel
argumenten gegeven
zonder tegenstrijdigheden.
Ik ben moe en wil stoppen.
lente 2012 - f
De borst is de woning van
de hitte en groeikracht
De longen zijn de blaasbalg van het hart.
De milt is het instrument van de lach.
lente 2012 - e
als dan
de weegschaal tot rust kwam
lente 2012 - d
''Lezen en herlezen,
overwegen en heroverwegen: in een tijd van haastige en krasse oordelen behoort
Y. Q. wellicht tot de laatsten die oprecht geïnteresseerd zijn in poëzie
die om een rustige en doordachte benadering vraagt. Met schrijven zin
verzamelen bewijst niet alleen dat deze moeite beloond wordt, maar ook dat
er zoiets bestaat als de kunst van het opschorten.''
lente 2012 - c
Slechts wie niet alleen de
vreugde maar ook het lijden in de minne durft te beleven, verwerft de hele
minne, precies zoals de bloesems sterven om de boom vrucht te laten dragen.
lente 2012 - b
Dan
voelt zij dat al haar zinnen in de minne zijn en heel haar wil minne geworden
is, en dat zij zo diep in minne verzonken en verzwolgen is, en zijzelf geheel
minne is geworden.
lente 2012 - a
Ik
veerde op keerde om.
Wist opeens zeker, dat het toch door de kersen was gekomen.
Want wie ooit hoog in de bomen kersen heeft
geplukt,
zal zingen voor het leven.
winter 2012 - j
Steek
een kaars aan in de winterkas. Dat houdt
gegarandeerd de zwarte nachtvorst buiten.
winter 2012 - i
een
opeenstapeling van herinneringen
aan steden en straten, terwijl ik gewoon
in mijn bed lig, gapend,
bewegingloos.
winter 2012 - h
Waarom zou poëzie de no-protest zone bij uitstek zijn?
winter 2012 - g
Woorden
zijn geen steunstukken,
maar polsstokken die je doorluchtig
op het juiste moment moet loslaten.
winter 2012 - f
Er is daar beneden
een bodem, een modderen oor,
waar spinnen bij engelen wonen.
winter 2012 - e
wind stuift onder zeil
roeit water het land in
winter 2012 - d
Gelukkig werd het kouder.
Gedachten vroren aan.
winter 2012 - c
vuurbloem beet muurbloem
uit hare zacht wrikken weerstand
los
winter 2012 - b
Net jij,
Net als jij,
Net als jij die me leest
Zoals ik het niet kan,
winter 2011/12 - a
ondanks mezelf
zag ik mezelf aan de haren overeind getrokken
hoewel ik er niet langer leek te zijn tussen de muren die er niet waren
onder een dak dat er onmogelijk kon zijn op een vloer van niets
in de armen genomen door iemand die er niet was
iemand die me overeind zette voor de muur
herfst 2011 - i
het is of ze iets vragen wil
ik zing mee ik hou me stil
herfst 2011 - h
Bepaald onprettig kan het worden als een kritische theorie tegelijk als
legitimatievertoog moet dienen. Daar kunnen nog maar enkele van de lezers van
die Chinese dichter over meepraten.
herfst 2011 - g
opdat hij terugtreedt //
uit de droom in het licht dat hem / behelst
herfst 2011 - f
Sta op en gij zult lopen. Alleen met mijn ogen dicht kan ik
je zien. Hoe ik me ook verdedig, ik lijk niet aan jou besteed,
herfst 2011 - e
Wat is nostalgie toch fotogeniek, net een leeg weefgetouw!
Of denk anders aan die ene film waarin dat meisje vrolijk
touwtje springt tussen de graven, terwijl - o, je kent 'm niet.
herfst 2011 - d
Het
kleine meisje Bee leert op school een nieuwe taal. Woorden waarvan ze het
bestaan niet kende, die zoveel zachter klinken dan het dialect van haar
geboorteplaats. 'Viool. Schaduw. Echo'. Een vat vol geheimen ontdekt ze. Niet
alleen de naam, maar ook het uiterlijk van de dingen verandert. 'Moeder' wordt
een grote vrouw.
herfst 2011 - c
ik ren, ik
word deel van snelheid
ik hijg, ik word deel van zuurstof
speel ik? ik word deel van het spel
vlucht ik? ik word deel van de jacht
herfst 2011 - b
Het
lichaam gaat zitten
knieën buigen naar voren hellen
rug tegen de leuning klemmen
blik voorwaarts richten
herfst 2011 - a
de zoeker naar de aard van een gedicht en
van des gedichts dichter
hij zal doof zijn voor het ijlingse
loven en laken van modejager & modeverguizer
zomer 2011 - e
vouwt de dag zich om me heen
schuift een lied zich onder me
keert het vuur zich tegen me
onophoudelijk stromen gaat
voor
zomer 2011 - d
in het raamglas een ijzige roos. die bloem
verraadt onzichtbaar wie de dood benoemt.
door sneeuw naar het graf. de roos in hekkenijzer
roest. niets miszegt de hulst met haar rond rood
zomer 2011 - c
wat ik
toen deed had u net zo gedaan was u mij geweest in die situaties
waarin a
wat
ik was by the way be treur ik in ver tra nen aan ta fel
lles juist iet
s and leem
te was ik za len hier en daar een graf vol le ven nen in hei de
ers lag i
k was gew tus sen den nen take it or leave it ik her in ner me nog als
oon mijze
lf niet daa
die schuif be we ging en be
gra ven oor logs ver ha len ik r durf ik gri
f mijn hand v
maak van jou zand man jut hout ke rels on be wo gen op
oor in h
et vuur da dracht ik nam de schul den vrij e uit voer der waar oh boy
ar sta ik v
ozeedegewetenlozehogezeetuimeltoveronshoofdoveronsverhoogdhoogsteigenland
oor in ik w on schul dig ge voel blijkt zelf on uit wis baar te be schui men
as als
was ik u ga
de te slaan we nend te grim la chen gie ren vre ten uw
doen laten o
f laten gebeuren wat u mij deed zou u me dat u exact zo op laten leggen
zomer 2011 - b
soms
bladdert in een zin die voorbijkomt een woord. onder het blaasje schemert het
ongegronde, het oppervlak waarop taal is uitgesmeerd, niet als diepere laag, met
de zichtbare zinnen één, als elkaars waarheid, als laag van een andere orde,
echter zo onverbonden met de zinnen dat ze als ongehechte verf in flarden er
afgetrokken kunnen worden. de gehoorde of gelezen zinnen raken elkaar niet al
merken de sprekers of auteurs er niets van. de mensen praten en schrijven door.
|
zomer 2011 - a
een dood verliest niets van zijn
snelheid omdat hij zijn bovenlijf
soepel heen en weer beweegt en bijna elke aanraking vermijdt
als hij zich door de slenterende massa in de winkelstraat haast
voorjaar 2011 - g
een dood schommelt aan zijn vleugelpennen
aan het schors, bij elke schommeling
schampen zijn eeltzolen celwandencelwanden
voorjaar 2011 - f
ik weet nog steeds niet waarom ze
zwijgend aan de voet bleven staan
elke avond gaan de teunisbloemen open
voorjaar 2011 - e
wees
erop, bedacht een ruimte
eromheen. strikken. vallen. vooruit
er is
haast bij het wachten. het waait
voorbij voor je het weet. erkent het kind dat
het op de hoogte is, wankelt het gras
onder de
ladder. lik aan een vinger
laat je de windrichting wijzen, de hut
in de eik, het mansgrote gat in de linde
voorjaar 2011 - d
wie voor de spiegel treedt, overschrijdt
de grens. ik reik hem, mijzelf, de hand ten afscheid
met een heilwens voor de reis. hij weigert hem,
dus sla ik toe. wie spiegels breekt, wint tijd.
voorjaar 2011 - c
verklaar wat me raakt of rakelings langs mij zwaait -
adem in het dodend oog, wind die nergens waait.
verwijs me naar het middelpunt der zee, de as
waaromheen het ovalen rad van water draait.
voorjaar 2011 - b
maar blijft de zee
wat ik nog voor je heb, de ruwe schil onder de huid
tot in de ziel gekrompen, krimpt maar door, een handvol nek
wervels, dürers walvis, in de longen weer minder licht
dan gister, dit is het, wat niet blijft, en m'n mond van stuif
zand roept je nog, tegen de aflandige wind in van zee
voorjaar 2011 - a
Wannéér u mij komt halen heeft niet mijn eerste interesse – wat niet wil zeggen
dat het me niet kan schelen! – vooral hóe u mij komt halen houdt mij bezig.
Een heel scala aan mogelijkheden heeft u: van de snelle, geruisloze, tot de
langzaam slepende aftocht. Men gaat mee zoals u dat wilt. Maar ik heb een
voorkeur ...
week 48
– week 5-2011
Wannéér u mij komt
halen heeft niet mijn eerste interesse – wat niet wil zeggen dat het me niet kan
schelen! – vooral hóe u mij komt halen houdt mij bezig. Een heel scala aan
mogelijkheden heeft u: van de snelle, geruisloze, tot de langzaam slepende
aftocht. Men gaat mee zoals u dat wilt. Maar ik heb een voorkeur
week
47
Uit het hoofd leren is filologie in actie. Of anders gezeg: men leest een
klassiek werk met een potlood in actie.
week 46
''Ik
definieer een 'klassiek werk in de literatuur, de muziek, de kunsten, in het
wijsgerig vertoog, als een betekenisdragende entiteit die ons 'leest' – méér dan
wij haar lezen (beluisteren, waarnemen) ''
week 45
Ik
ben nu eenmaal minder uitbundig, meer van het verstandelijke zou je zeggen. Maar
van alle manieren om te zeggen dat je van iets houdt, is dat er ook een.
week 44
Maar
aangezien alles op aarde in beweging is en stilstand niet bestaat, zal er altijd
vooruitgang of verval zijn, en zullen keuzes die je verstandelijk afwijst je vaak
worden opgedrongen.
week 43
omdat
ook ik een innerlijke cultuurpessimist heb die zo nu en dan gevoederd moet
worden: een gedicht van bsi:
week 42
Zijn 'pessimisme' en zijn
'jobstijdingen' oogstten slechts ambtelijke afwijzing of vijandige reacties.
Familie en vrienden weigerden te vertrekken. Men zou met GH tot
redelijke afspraken kunnen komen. De narigheden waren van tijdelijke aard. De
tijd van de pogroms was voorbij. In diplomatieke en ministeriële kringen werd
mijn vader beschouwd als een vermoeiende Cassandra, behept met een welbekende
neiging tot joodse hysterie. Papa beleefde die ranzige jaren dertig als gevangen
in spinnenwebben, maaiend met met zijn armen en walgend.
week 41
De
middelmatige mannen, bang voor gedachten, exponenten van hun belangenkosmos,
onmachtig en onwillig daar doorheen te breken of het te beheersen, knechten van
hun gevestigde orde, weten niet beter dan die orde nog meer te bevestigen.
week 40
Het is de eeuwige
vergissing van de dichter, dat hij denkt, dat het belangrijk is wat hij denkt,
week 39
Het feit dat het kapitalisme niet
'rechtvaardig' is, is dus een belangrijk aspect van wat het voor de meerderheid
aanvaardbaar maakt. Ik kan veel gemakkelijker met mijn falen leven als ik weet
dat het niet te wijten is aan mijn mindere kwaliteiten, maar aan het toeval.
week 38
De middenklasse is een luxe die het
kapitalisme zich niet meer kan veroorloven.
week 37
Na
het afblazen van de
koranverbranding in Florida deden Amerikaanse en internationale media gisteren
wat ze altijd doen als een mediastorm luwt: hardop nadenken of ze die storm niet
vooral zelf hadden veroorzaakt.
overbrugging
ze kreeg snel
door dat ze hem beter ''via een of ander digitaal tussenmedium'' kon interviewen
dan in het echt: ''Zoals velen van zijn generatie heeft Z een
online personage dat veel verder ontwikkeld is dan zijn echte persoonlijkheid.
10 juni 2010
Toen
begonnen ze te applaudisseren en te juichen in hun angst voor het uiterste: als
om op het laatste moment iets af te wenden wat hen zou dwingen om hun leven te
veranderen.
9 juni 2010
Als ik tuinman zou zijn, dan zou de muur me meer
interesseren dan de tuin: de tuin is er alleen maar omdat er een muur is. Ik zou
steeds terugkeren bij die muur zonder dat ik er genoeg vaan kreeg en ik zou
tegen mezelf zeggen dat er achter die muur niets is, of bijna niet: drukte,
waarvan het lawaai met moeite te horen is of, waarom niet, schitterende
vergezichten, maar die zouden met geen mogelijkheid mijn nieuwsgierigheid kunnen
wekken...
8 juni 2010
''Gelukkig ben ik geen verdachte
meer'', zegt de man die oorspronkelijk uit Twente komt op een bankje achter zijn
boerderij. Wakkinga is even stil. Slikt twee keer en zegt met een
onvervalst Tukkers accent: ''Ik ben een wat gesloten man. Ik praat niet
gemakkelijk over mijn emoties.'' Zijn vrouw vertelt hoeveel ze praatte met
Evert om te verwerken wat het gezin is overkomen.
7 juni 2010
Maar schrijft BK ze kreeg snel
door dat ze hem beter ''via een of ander digitaal tussenmedium'' kon interviewen
dan in het echt: ''Zoals velen van zijn generatie heeft Z een
online personage dat veel verder ontwikkeld is dan zijn echte persoonlijkheid.''
6 juni 2010
Neem de tijd.
Bij een burenruzie, vertelt Chiel, vloekte de heer des huizes ''de halve bijbel
er doorheen. Na een kop koffie kwam hij tot rust.''
5 juni 2010
langer, o ja, nog langer
nog veel langer kun je zwijgend blijven zitten
4 juni 2010
Das Schicksal liebt es, Muster und figuren
zu erfinden. Seine Schwierigkeit beruht im Komplizierten. Das Leben slbst ist
aber schwer aus Einfachheit. Es hat nu ein paar Dinge von uns nicht angemessener
Größe.
3 juni 2010
HOBBY:
Der Herr der Steine
Hans Groenewegen stellt ab heute seine Fossilien aus
(..) Im Fossilienhaus hat Hans Groenewegen seine Exponate genau sortiert. Auch
eine Fälschung ist mit dabei. „Den Skorpion habe ich mal in Marokko gekauft, den
gab es vor so vielen Millionen Jahren aber gar nicht“, sagt Hans Groenewegen,
„den musste ich einfach mitnehmen.''
begin juni 2010
wilde je die witte dekens op de
bleke lakens
27 mei 2010
wilde jij die witte tekens op de witte muren
26 mei 2010
hoe prutswerk ons vleugelde
25 mei 2010
Als de avond onzinnig prachtig is
voor wie is hij prachtig
de avond
waarvoor is hij prachtig?
24 mei 2010
Wee het boek dat in de handen van een bibliofiel
valt! Het blijft daat zolang zijn baas leeft. Alleen bij het overlijden van
bibliofielen vinden boeken baat.
23 mei 2010
Fantomen roepen ondergang af want
Fantomen wensen ondergang en slaap
Buiten waait de wind, kinderen en
oh schaapskudden, blijf op de been
22 mei 2010
Achter de feiten de kar met begrippen.
Achter de fielt kermt t stukgetrapt land.
21 mei 2010
Het laatste jaar maakte ik het tweemaal mee enkele van mijn oude
inzichten zonder bronvermelding aan te treffen in artikelen op prominente
(betaalde) plaatsen. Uiteraard vond ik dat eerst ‘oneerlijk’. Het duurde even
tot ik er een compliment in begon te zien –
20 mei 2010
De maan heeft de heerschappij over alles
wat vochtig is in de natuur. Nooit staat de maan zo dicht bij de zon als wanneer
zij vol is en zij haar licht heel direct van de zon ontvangt. En omdat zij
dichter bij de aarde staat dan welk ster ook, heeft zij twee gebreken: dat zij
bleek en vlekkig is en dat zij haar licht verliest. Nooit is zij zo krachtig als
wanneer zij het verst van de aarde verwijderd is, want dan werpt zij de zee het
allerverste uit: hoe meer ze afneemt, des te minder kan zij die uitwerpen. Hoe
meer de ziel verheven is boven aardse zaken, des te krachtiger is zij.
19 mei 2010
Voor de slaaf die zijn meester kwijt is, maar toch niet op kan houden
slaaf te zijn, is van zichzelf niets meer waardevol. De meester die de dingen,
en ook het leven van de slaaf, waarde toekent ontbreekt. Deze slaaf moet zelf
dingen waarde toekennen, hij moet zijn eigen leven een waarde toekennen. Dit
noem ik een absurde grap. Zoals je jezelf niet kunt vrijpleiten, en jezelf niet
schuldig kunt verklaren - het onmogelijk jezelf te berechten -, zo kun je jezelf
ook geen waarde toekennen.
18 mei 2010
Op ironie, die
vaak makkelijke uitweg voor hen die iets ongehoord beweren zonder er verder last
van te hebben, kun je G niet betrappen. Het ongehoorde wordt
nergens veracht door de bevrijdende lach van: hij is toch eigenlijk een
kwajongen, hij meent het niet (..) Juist door geen enkele ironie toe te laten,
juist door alles te menen, wordt de tekst van G dubbelzinnig.
17 mei 2010
In
haar blinde zoektocht naar grotere kennis programmeert de mensheid haar eigen
vernietiging met dezelfde achteloze wreedheid als waarmee ze al het andere
vernietigt.
16 mei 2010
alle traditionele functies van de menselijke
subjectiviteit - de kritische, de politieke, de seksuele, de sociale functies -
worden waardeloos in een virtuele wereld
14/5 mei 2010
Want
als we oog in oog staan met een wereld die onbegrijpelijk en problematisch is,
mag duidelijk zijn wat ons te doen staat: we moeten die wereld zelfs nog
onbegrijpelijker, nog raadselachtiger maken.
13 mei 2010
Zuiveren
is de voornaamste activiteit van onze dagen - het wassen van een smerige
geschiedenis, van vies geld, van een corrupt gweten, van een vervuilde planeet -
waarbij het zuiveren van de herinnering onlosmakelijk verbonden is met het (hygiënisch)
zuiveren van het milieu of het (raciaal en etnisch) zuiveren van volkeren. We
keren ons af van de geschiedenis 'in wording' zonder dat ook maar
één van de door haar opgeroepen pr0blemen is opgelost en we duiken in een
regressieve geschiedenis in de nostalgische hoop er iets politiek corrects van
te maken.
12 mei 2010
We
are no longer children; it is in the mind, not on the moon we must find our
relief.
11 mei 2010
We moeten slagen, zelfs terwijl het ons
verslaat.
10 mei 2010
Man has survived hitherto because he was too
ignorant to know how to realize his wishes. Now that he can realize them, he
must either change them or perish.
9 mei 2010
Om die
toon te horen, moeten we een woestijn aanleggen in onszelf. Slagen we daarin,
dan ruisen akkoorden door ons bloed, verwijden onze bloedvaten zich en
verschijnen onze geheime krachten aan de oppervlakte, waar afkeer en verlangen,
ontzetting en verrukking zich mengen in een duister en schitterend feest.
8 mei 2010
We scheppen een groot genoegen in
het zien van dingen die we, verre van ze te willen doen, het allerliefst
ongedaan gemaakt zouden zien.
7 mei 2010
The old approach is outdated, and I shall
have to work like a fiend to make myself new again. But there is no escape.
Either I remake myself or I am done.
6 mei 2010
I can't write fiction. All I do is try to
understand something in its natural colors and shapes.
5 mei 2010
Now I feel better. I am always better when I can
spill my stupid soul into emptiness - with someone foolish enough to stand below
my window and perhaps get it on his coat.
4 mei 2010
Plot
is like God: the less we formulate it the closer we are to the truth.
3 mei 2010
Wij leven in een wereld waarin alle kernen worden opengebroken.
2 mei 2010
Het is
ons niet gegund het moment te herkennen waarop een proces van afbraak onze
substantie begint aan te tasten.
1 mei 2010
You are about the only one who sees any use in using his brain.
Klik
hier
voor de dagteksten van december 2009 - april 2010
Klik
hier
voor de dagteksten van juni 2009 - november 2009
Klik
hier
voor de dagteksten van januari 2009 - mei 2009
Klik
hier voor de
dagteksten van september - december 2008.
Klik
hier voor de
dagteksten van januari - mei 2008.
Klik
hier
voor de dagteksten van oktober - december 2007
Klik
hier
voor de dagteksten van september 2007
Klik
hier
voor de dagteksten van mei tot en met augustus 2007.
Klik
hier
voor de dagteksten van maart 2007.
Klik
hier
voor de dagteksten van februari 2007.
Klik
hier
voor de dagteksten van januari 2007.
Klik
hier
voor de dagteksten van december 2006.
Klik
hier voor de dagteksten van november 2006.
Klik
hier voor de dagteksten van oktober 2006.
Klik
hier voor de dagteksten van september 2006.
Klik
hier voor de dagteksten van augustus 2006.
En zoals dat nu eenmaal gaat,
laat A in de op ettelijke punten al bedenkelijke overschrijving van B uit C, op
zijn beurt ook weer het een en ander weg en plakt hij niet bij elkaar horende
stukjes aan elkaar. Citeren hoort in het strafregister.